Mondiale en regionale kosten van INDCs en van meer ambitieuze scenario’s

In het Parijsakkoord hebben landen afgesproken om de stijging van de mondiale temperatuur te beperken tot een niveau onder 2°C, en te streven naar maximaal 1.5°C. De huidige klimaatplannen van alle landen leiden tot een emissiereductie van ongeveer de helft die nodig is voor het halen van het 2°C-doel.

Kosten voor minst ambitieuze INDC-doelstellingen

Diverse landen hebben een INDC ingediend met een bandbreedte in emissiereductiedoel. Vaak wordt de bovenkant van deze bandbreedte afhankelijk gemaakt van de mogelijkheid tot internationale financiering. De mondiale kosten voor het halen van de minst ambitieuze INDC-doelstellingen bedragen naar schatting $ 58-135 miljard in 2030, waarbij de bandbreedte afhankelijk is van referentieaannames. Circa 70% van deze kosten vinden naar verwachting plaats in de klassieke geïndustrialiseerde landen - de Verenigde Staten, Canada, Europa, Japan, Australië en Nieuw-Zeeland. Samen zijn deze landen nu verantwoordelijk voor ongeveer 30% van de mondiale emissies.

Additionele kosten voor meest ambitieuze INDC liggen voornamelijk in ontwikkelingslanden

De additionele kosten voor het halen van de meest ambitieuze INDC-doelstellingen worden ingeschat op $ 39-56 miljard, waarvan $ 33-46 miljard in ontwikkelings- en zich industrialiserende landen. Deze laatste kosten kunnen grotendeels worden opgevat als de vraag naar internationale financiering door deze landen.

Kosten voor 2°C zijn veel hoger dan kosten voor huidige INDCs

De meest ambitieuze INDC-doelstellingen leiden tot een emissiereductie van ongeveer de helft die nodig is voor het halen van het 2°C-doel. De kosten voor 2°C zijn echter veel hoger (een factor 3 tot 3,5) dan de kosten van het halen van de doelstellingen van de INDCs. Het grootste deel van deze kosten zal worden gemaakt in China, India en Rusland, aangezien deze landen nog een groot potentieel hebben om emissies verder te reduceren dan de INDC-doelstellingen.