Voedsel en natuurlijke hulpbronnen

Duurzaam en efficiënt beheer noodzakelijk voor toekomstige generaties

Veel land wordt nu niet duurzaam beheerd en voedselproductie hangt samen met een groot aantal milieuproblemen, zoals biodiversiteitverlies en de uitstoot van broeikasgassen. Met een groei van de wereldbevolking naar ruim 9 miljard in 2050 en een toenemende welvaart neemt de druk op de natuurlijke hulpbronnen toe. Deze hulpbronnen zijn noodzakelijk om toekomstige generaties te voorzien van voedsel. Als we ervoor willen zorgen dat iedereen in de toekomst kan beschikken over voldoende, veilig en gezond voedsel, dan moeten deze natuurlijke hulpbronnen duurzaam worden beheerd en efficiënt worden gebruikt.

Op dit moment gebeurt dit niet: bodems worden vaak niet duurzaam beheerd en van de totale hoeveelheid stikstof en fosfor die via kunstmeststoffen in de landbouw wordt gebruikt, eindigt slechts 15-20% op het bord van de consument.
De wereldwijde voedselproductie is bovendien verantwoordelijk voor circa 24% van de uitstoot van broeikasgassen.

Geïntegreerde aanpak voedselprobleem

Er zijn veel mogelijkheden om natuurlijke hulpbronnen efficiënter en duurzamer te beheren. Aan de productiekant zijn dit onder andere een goed bodembeheer, verhoging van de gewasproductie (zonder hogere milieubelasting) en het sluiten van mineralenkringlopen. Veel van deze losse maatregelen zijn weliswaar bekend, maar het rapport laat het belang zien van een geïntegreerde aanpak. Het mondiale beleid, zowel in westerse landen als in ontwikkelingslanden richt zich tot nu toe vaak direct op boeren en vissers. Juist de boeren en vissers weten vaak goed hoe het beter kan, maar het ontbreekt hen aan de financiële mogelijkheden om dit te realiseren.

Partijen als supermarkten, restaurants en de voedingsmiddelenindustrie nemen een krachtige positie in tussen consument en voedselproducent. Hierdoor zijn ze in staat een belangrijke bijdrage te leveren aan een duurzamer en efficiënter gebruik van natuurlijke hulpbronnen. Ook nationale en lokale overheden kunnen veel doen, variërend van goede wet- en regelgeving, via beprijzing van milieudruk tot aan onderwijs en voorlichting gericht op gezonde en duurzame voedselkeuzes.