Hoe om te gaan met indirecte emissies van biobrandstoffen in de EU Renewable Energy Directive?

Biobrandstoffen met indirecte effecten of alternatieven

Het indirecte landgebruik van biobrandstoffen die worden gemaakt uit agrarische producten kan aanzienlijke broeikasgasemissies met zich meebrengen. Hoe groot die effecten in de toekomst zullen zijn, is en blijft onzeker. Modellen laten een brede range zien als basis voor een beleidskeuze. Als in het kader van de duurzaamheidscriteria binnen die range wordt gekozen voor een relatief lage emissiefactor, dan is er een groot risico dat de inzet van biobrandstoffen in de praktijk tot een toename van emissies leidt. Keuze voor een relatief hoge en dus voor broeikasgassen veilige emissiefactor betekent dat vele van deze biobrandstofstoffen niet meer op de markt kunnen komen. De indirecte effecten zijn echter zodanig groot dat zelfs een relatief lage emissiefactor nog een marktbarrière kan vormen.

De meeste van deze biobrandstoffen passen zelfs zonder deze indirecte effecten al minder goed in een visie voor de lange termijn, waarbij een emissievermindering van 80-95% gewenst wordt. Er zijn alternatieven zonder indirecte broeikasgasemissies zoals biobrandstoffen op basis van reststromen of grassen, maar ook voertuigen die elektrisch of door waterstof worden aangedreven. Deze technologieën vergen verdere ontwikkeling en kostenvermindering. Er zijn mogelijkheden om binnen het Europese beleid een krachtiger stimulering van deze innovatieve opties te realiseren.

Dit korte rapport is door PBL ingebracht als reactie op de consultatie van de Europese Commissie over de indirecte emissies van biobrandstoffen.