Vervolgonderzoek naar de berekeningswijze van de Milieukwaliteitsindicator Verspreiding voor het compartiment oppervlaktewater

Voor berekening van de MKI wordt uitgegaan van de distance-to-target (dtt) benadering. Bij het gebruik van deze rekenmethode voor het compartiment oppervlaktewater, uitgaande van de dtt benadering, traden in voorgaande jaren een aantal problemen op, te weten: veel meetwaarden liggen onder de detectiegrens, er zijn meerdere detectiegrenzen voor een parameter, er zijn weinig meetwaarden, de streefwaarde ligt onder de detectiegrens.

Dit vervolgonderzoek, uitgevoerd op verzoek van de directie Bodem, Water, Landelijk Gebied richt zich in eerste instantie op het vergelijken van een aantal rekenmethodes die inspelen op het feit dat 'op het basale niveau de meetgegevens aanzienlijke onzekerheden kennen, wat de interpretatie van het verloop van de indicator op hoger aggregatieniveau lastig maakt'. De vraag is welk kental het meest geschikt is voor vaststelling van de toetswaarde en de dtt. De belangrijkste conclusie van dit onderzoek is dat van een aantal parameters dermate weinig bruikbare gegevens voorhanden zijn, dat geen van de onderzochte rekenmethodes voldoet. Voor het berekenen van een betrouwbare MKI met de huidige keuze van prioritaire stoffen, dienen de meetgegevens van een aantal van deze stoffen kwantitatief en kwalitatief verbeterd te worden.