Promotie van Lucy Oates: een bredere benadering van stedelijke basisvoorzieningen

Bestaande grootschalige, gecentraliseerde, technologie-gedreven oplossingen zijn vaak lokaal minder geschikt dan de governance-arrangementen en dagelijkse praktijken die de dienstverlening draaiende houden in steden in het Zuiden. In haar proefschrift onderzocht Oates hoe gemeenschapsgeleide en hybride dienstverleningsmodellen in deze steden bijdragen aan inclusieve en duurzame stedelijke ontwikkeling. 

In Ahmedabad in India bijvoorbeeld vormden zo'n 50.000 vrouwelijke afvalinzamelaars een coöperatie om recyclebaar afval in te zamelen en te verkopen aan recyclingbedrijven. “Wat ze doen is in wezen een openbare dienst verlenen tegen weinig of geen kosten voor de staat,” zegt Oates. "Deze vrouwen verdienen hun eigen inkomen en ondersteunen elkaar. En het systeem werkt: in delen van de stad zijn de recyclingpercentages vergelijkbaar met die in Rotterdam." 

Aan de hand van casestudies uit 14 steden in Afrika, Azië en Latijns-Amerika onderzocht Oates de levering van basisvoorzieningen door gemeenschapsorganisaties, coöperaties en informele dienstverleners. Dergelijke modellen, die vaak als “onorthodox” worden beschouwd, kunnen - mits voldoende overheidssteun beschikbaar - bijdragen aan het verbeteren van de toegankelijkheid van diensten, het beperken van milieueffecten en het mondiger maken van gemarginaliseerde gemeenschappen. 

Oates concludeert dat het goed zou zijn voor beleid, praktijk en wetenschap om hun blikveld te verruimen van technocratische of one-size-fits-all modellen naar meer pluralistische en lokaal gewortelde benaderingen van stedelijke dienstverlening. Oates: "Er is niet slechts één pad naar duurzaamheid. Mijn werk gaat niet over het geven van kant-en-klare oplossingen, want die verschillen per regio en samenleving. Maar over het ter discussie stellen van onze aannames."