Analyse tarief CO2-heffing industrie

Tariefstudie 2022

Op verzoek van het Ministerie van Economische Zaken en Klimaat en het Ministerie van Financiën heeft het PBL geanalyseerd welk tarief voor de CO2-heffing industrie nodig zou zijn om het huidige broeikasgasemissiereductiedoel voor de industrie te kunnen halen, én welk tarief nodig zou zijn om een verder aangescherpt emissiereductiedoel te kunnen halen.

Per 2021 is de wet CO2-heffing industrie in werking getreden. Bedrijven die onder deze heffing vallen, moeten over de teveel uitgestoten emissie een heffing betalen. Het tarief voor de heffing loopt op tot 128 euro per ton CO2 in 2030; ETS -bedrijven (Emissions Trading System en is het handelssysteem in de EU voor de broeikasgasuitstoot van de industrie en energiesector) mogen de ETS-prijs hiervan aftrekken.

Het PBL heeft voor twee doelen geanalyseerd welk heffingstarief nodig zou zijn voor doelbereik. Het huidige doel hoort nog bij het overkoepelende doel uit het Klimaatakkoord uit 2019, om de emissies in Nederland als geheel met 49% te hebben verminderd in 2030. Het aangescherpte doel hoort bij het overkoepelende doel uit het Coalitieakkoord 2021-2025, om de emissies in Nederland te hebben verminderd met tenminste 55% in 2030

Huidige doel Klimaatakkoord 2019 binnen bereik met huidig tarief

Met het huidige tarief uit de wet CO2-heffing industrie is het huidige industriedoel uit het Klimaatakkoord van 2019 binnen bereik. Hoe hoger de ETS-prijs is in 2030, des te minder subsidie nodig is, en des te groter de kans op halen van het doel. Voorwaarde voor het kunnen halen van dit doel is dat de benodigde energie-infrastructuur (voor elektriciteit, waterstof, CO2) tijdig gereed is.

Halen aangescherpt doel vergt tarief van circa 175 euro/ton in 2030 bij huidig ondersteuningskader

Om het aangescherpte doel voor de CO2-heffing industrie uit het Coalitieakkoord te halen, zal er waarschijnlijk een tarief nodig zijn dat ongeveer rond de 175 euro/ton ligt in 2030 , indien wordt uitgegaan van het huidige ondersteuningskader. Deze ondersteuningskader betreft onder meer  een kasuitgavenplafond in 2030 van 550 miljoen €2030 in de SDE++ voor technologieën bij de industrie anders dan inzet van hernieuwbare energie.. In deze berekeningen zijn de effecten van maatwerkbeleid, het klimaatfonds of EU-beleid uit het Fit-for-55 pakket niet meegenomen, omdat deze maatregelen nog niet voldoende zijn uitgewerkt.

Verder verminderen van het aantal dispensatierechten leidt tot extra emissiereductie

De CO2-heffing is een heffing op de teveel uitgestoten emissie. Ieder bedrijf dat onder de heffing valt, krijgt een aantal ‘vrije’ uitstootrechten dat niet wordt belast. Dit zijn de zogenaamde dispensatierechten. Uit de berekeningen van het PBL blijkt dat bij heffingstarieven van 125 euro/ton of hoger het verstrekken van minder dispensatierechten (4,7 megaton minder dan met huidige beleid) tot een aanvullende emissiereductie leidt van circa 1,6 tot 3,8 megaton.

Onzekerheid in het benodigde tarief is enkele tientallen euro/ton CO2

De onzekerheidsmarge in de berekeningen van het benodigde tarief om de gestelde doelen te halen is enkele tientallen euro’s  per ton vermeden CO2. Deze onzekerheid komt voort uit onzekerheid over de toekomstige kosten en het potentieel van emissiereductiemaatregelen bij de industrie, over de toekomstige energie- en CO2-prijzen, en over investeringsbeslissingen van bedrijven.

Auteurs

PBL Auteurs
Robert Koelemeijer Marit van Hout Bert Daniels

Kenmerken

Publicatietitel
Analyse tarief CO2-heffing industrie
Publicatiesubtitel
Tariefstudie 2022
Publicatiedatum
3 juni 2022
Publicatie type
Rapport
Aantal pagina's
42
Publicatietaal
Nederlands
Productnummer
4474