Reductietoezeggingen landen onder de Cancun klimaatovereenkomst vergeleken met tweegradendoel

Hogere verwachte broeikasgasemissies

Tijdens internationale klimaatonderhandelingen in Kopenhagen in 2009 en Cancun in 2010 is afgesproken om de opwarming van de aarde te beperken tot 2 graden Celsius boven het pre-industriële niveau. Daartoe hebben landen voorstellen gedaan om hun uitstoot van broeikasgassen in 2020 te verminderen. 42 Geïndustrialiseerde landen (40% van mondiale emissies in 2005) hebben verminderingen ten opzichte van hun uitstoot in 2005 of 1990 toegezegd en 16 ontwikkelingslanden (35% van mondiale emissies) ten opzichte van hun geraamde uitstoot zonder klimaatbeleid. Deze reductievoorstellen zijn verankerd in het Cancun Akkoord.

Sinds de Cancun klimaatonderhandelingen in 2010 hebben een aantal belangrijke ontwikkelingslanden hun projecties van de toekomstige uitstoot van broeikasgasemissies zonder klimaatbeleid gepubliceerd. De landen die geen nationale projectie hebben, maken gebruik van de projecties van internationale instituten, waaronder de International Energy Agency (IEA). Deze instituten hebben de verwachte groei van de uitstoot in China naar boven bijgesteld, omdat China minder getroffen lijkt door de huidige crisis dan de meer ontwikkelde landen.

Deze studie, uitgevoerd op verzoek van de Europese Commissie en het Nederlandse ministerie van Infrastructuur en Milieu, analyseert het effect van de reductievoorstellen die landen in het kader van het Cancun Akkoord hebben toegezegd, rekening houdend met alle nieuwe informatie die beschikbaar is gekomen. Er wordt speciale aandacht besteed aan onzekerheden en risico's en de studie geeft een gedetailleerde beschrijving van de gevolgen van de reductievoorstellen voor de emissies van de 12 geïndustrialiseerde landen en de ontwikkelingslanden met de grootste uitstoot.

Halen tweegradendoel moeilijk

Berekeningen van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) laten zien dat de nieuwe informatie over bijgestelde emissieprojecties tot een hogere verwachte uitstoot van broeikasgassen in 2020 leidt. De wetenschappelijke literatuur gaat er vanuit dat de wereld in 2020 hooguit 44 miljard ton CO₂-equivalent aan broeikasgassen mag uitstoten om een waarschijnlijke kans te hebben om binnen de tweegradendoelstelling te blijven. Tussen de toegezegde en de voor de doelstelling noodzakelijke terugdringing van broeikasgassen zit een verschil 5 tot 9 miljard ton CO₂-equivalent aan emissies, wat 2.5 miljard ton meer is ten opzichte van de PBL berekeningen in 2010.

De daadwerkelijke uitstoot van broeikasgassen in 2020 hangt sterk af van beslissingen over ontbossing en overtollige CO₂-emissierechten ('hot air') die in de komende klimaatonderhandelingen naar verwachting genomen worden. Er zijn een aantal opties beschikbaar die zouden kunnen leiden tot een extra emissiereductie van ongeveer 4 miljard ton CO₂-equivalent aan broeikasgasemissies. Daarmee zou het verschil tussen de emissies resulterend van de reductievoorstellen en de benodigde emissies voor het bereiken van het tweegradendoel kunnen worden verkleind. Er zijn grote onzekerheden ten aanzien van de verwachte emissies in 2020. Het is onzeker of geïndustrialiseerde landen en ontwikkelingslanden hun toegezegde reductievoorstellen implementeren, in het bijzonder hun meer ambitieuze, conditionele toezegging. Tevens zijn er grote onzekerheden ten aanzien van de verwachte emissies in 2020 voor China en India, omdat hun reductiedoelen zijn gekoppeld aan de economische groei.

Meer informatie

Zie ook de volgende Engelstalige publicatie:

• Evaluation of the Copenhagen Accord: Chances and risks for the 2°C climate goal